Πριν από αυτόν η
λογοτεχνία αποσιωπούσε συστηματικά την ιεροτελεστία της ερωτικής πράξης.
Μεγάλοι συγγραφείς υποχρεώνονταν σε αμήχανα fadeout υπακούοντας στη
λογική ενός «πνευματικού κατηχητικού».
«Ο εραστής της
λαίδης Τσάτερλι» του Ντ. Χ. Λώρενς
ανήκει στις αρχές του προηγούμενου αιώνα,
αλλά όταν το διαβάζει κανείς
αισθάνεται πως γράφτηκε μόλις χτες. Το βιβλίο που προκάλεσε τα ήθη της εποχής
του, αποτελεί σήμερα ένα κλασικό κείμενο και διαβάζεται ευχάριστα, όπως κάθε
μεγάλο μυθιστόρημα. Οι δύο πρωταγωνιστές του, η αισθησιακή Κονστάνς και ο
δασοφύλακας Μέλορς παρασύρονται από το αμοιβαίο πάθος τους και εγκαινιάζουν με
τον ερωτισμό τους τη σύγχρονη λογοτεχνική σκηνή. Ο Λώρενς χρησιμοποιεί την
ανατρεπτική διάσταση του έρωτα, για να καταγγείλει τις ηθικές και κοινωνικές
αναπηρίες του ανθρώπινου πολιτισμού. Ταυτόχρονα συνθέτει ένα από τα μεγαλύτερα
πολιτικά κείμενα του καιρού του, καταγγέλλοντας μια τάξη προνομιούχων που
βρίσκεται σε παρακμή και αποσύνθεση. Το δίκαιο της αφήγησης επιβάλλεται πάνω σε
κάθε άλλο δίκαιο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου